തുടരുന്നു.....
അങ്ങനെ കല്യ്യണചക്കന്റെ അമ്മവനോടുള്ള കലിപ്പ് മുഴുവന് മിണ്ടാപ്രണികളായ ചോറിനോടും കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന കറികളോടും തീര്ത്ത് ഞാനും ബാബുവും സ്ലോമോഷനില് പുറത്തു പോയി കൈ കഴുകി വന്നു..സ്പീഡില് നടക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു....കൂട്ട്യാകൂടണ്ടേ? വീണ്ടും വീട്ടില് കയറി,ദുബായില് നിന്നും വരുംബോഴേ , പറഞ്ഞു വച്ചിരുന്ന കല്യാണ തലേന്നത്തെ ‘സങതി’ എന്തായീ എന്നറിയുകയയിരുന്നു ഉദ്ദേശം.
യേസ്,‘ സാധനം അകത്തുണ്ട്’, ചക്കന്റെ കണ്ഫര്മേഷന് കിട്ടീ.ഞങ്ങളെ രണ്ടാളേയും അവന്റെ റൂമില് കയറ്റി ഡോറ് ‘ചാരി’യിട്ട് കട്ടിലിനടിയില് നിന്നും ‘ സാധനം ‘ പുറത്തെടുത്തു... തണുപ്പ് എന്നോ നഷ്ടമായ രണ്ടേ രണ്ടു ബിയറ് കുപ്പികള്, കൊച്ചു കുട്ടികളെ തൊട്ടിലില് നിന്നെടുക്കുമ്പോലെ അവന് എടുത്ത് ബാബുവിന്റെ കയ്യില് വച്ചു കൊടുത്തു. എന്നിട്ടൊരു ഡയലോഗും..” നിങ്ങള്ക്കു വേണ്ടി മാറ്റി വെച്ചതാ...വേഗം കൊണ്ടക്കോ...മാമന് കാണണ്ടാ....അമ്പലത്തിനടുത്ത് ലോഡ്ജില് റൂം ബുക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.”.
ഞങ്ങള് ആ രണ്ടു കുപ്പികളേയും , എന്തോ വലിയ സംഭവം ചെയ്ത പോലെ നില്ക്കണ കൂട്ടുകാരനേയും മാറി മാറി നോക്കി.പിന്നെ ‘ചാരിയിട്ടിരുന്ന വാതില് ഓടിപോയി കുറ്റിയിട്ടശേഷം , ഞാനും ബാബുവും ചേര്ന്ന് അവന്റെ തലവഴി തെറിയഭിഷേകം നടത്തി.ഞങ്ങളൂടെ ബേഗും എടുത്ത് അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ഏതോ രണ്ട് ബൈക്കുകളില് കേറി റൂമിലേക്ക് വിട്ടു.ഏ.സി. ഇല്ലാതെ ഉറക്കം വരാത്ത (ദുബായില് ബെഡ് സ്പേസില് താമസിച്ചലുള്ള ഒരോ പ്രശ്നങ്ങളേയ്!!) ഞങ്ങള് ചൂട് കൊണ്ട് ഇഡ്ഡലികുക്കര് പോലെയുള്ള ആ ഹോട്ടല് റൂമില് ‘പച്ച’ മനുഷ്യരായി ആ രാത്രി കിടന്നുറങ്ങി !
വിചാരിച്ചപോലെത്തന്നെ സെപ്റ്റംബര് പതിമൂന്ന് , കല്യാണദിവസം നേരം വെളുത്തു, എല്ലാം വെരി മച്ച് നോര്മല്..സൂര്യന്..,ആള് വന്ന ഡയറക്ഷന്,അമ്പലത്തില് നിന്നുള്ള പാട്ട്..എല്ലാം!പക്ഷെ,രാത്രി നേരേചൊവ്വേ ഉറങ്ങാത്ത കാരണം നേരം വെളുത്തപ്പോളേ വിശപ്പ് തുടങ്ങി (?).പിന്നെ വൈറ്റ് ചെയ്തില്ലാ,ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും കുളിച്ച് ‘മിടുക്കന്മാരായി ‘ . ബാബു പുതിയൊരു ജുബ്ബായും ജീന്സ് പാന്റും ഇട്ടു , നോം ഡബിള് മുണ്ടും ഒരു കുഞ്ഞ്യ ഷര്ട്ടും ഇട്ട് ,കല്യാണവീട്ടില് വീണ്ടും ഹാജര്! കാരണം , ചൂടാറിയാല്, ഇഡ്ഡലിയും സാമ്പാറും കഴിക്കാന് ഒരു ഐമുണ്ടാവില്ല്യ..അതന്നെ! ആദ്യത്തെ ട്രിപ് ഇഡ്ഡലി അടുപ്പത്തുനിന്നും ഡൌണ്ലോഡ് ചെയ്യുന്ന പെര്ഫെക്ട് റ്റൈമിങ്ങില് തന്നെ ഞങ്ങളെത്തി , ചട്ണിയും സാമ്പാറും ആഡ് ഓണ് ചെയ്ത് നേരെ വയറ്റിലോട്ട് അപ് ലോഡ് ചെയ്തു. ഏതാണ്ട്, ത്രിശ്ശൂര്ന്ന് ഇത്രയും ദൂരം ഇഡ്ഡലി കഴിക്കാന് വേണ്ടി വന്നവരെ പോലെ ചിലര് ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോഴേക്കും കല്യാണചക്കനെ ഒരുക്കുന്ന ചടങ്ങ് തുടങ്ങാറായീ., പണി കൊടുക്കാന് പറ്റിയ സമയം..ഞങ്ങള് നേരെ റൂമിലേക്കു കയറി, ബാബുവിന്റെ മൂന്നു കിലോ തൂക്കവും, അതിനൊത്ത സൈസുമുള്ള ക്യാമറയുമായി.ഒരു പ്രതികാരമെന്നപോലെ ബാബു ചറപറാന്ന് ഫോട്ടോകളെടുത്തു...പല പോസുകളില് , ചക്കന് അണ്ടര്വെയറിടുന്നതു മുതല് കാര്ന്നോന്മാര്ക്ക് ദക്ഷിണ കൊടുക്കുന്നതു വരെ!കല്യാണത്തിന്റെ ഒഫീഷ്യല് ബ്രോഡ്കാസ്റ്റ് റൈറ്റ്സുള്ള സ്റ്റുഡിയോക്കാര്ക്കുപോലും കിട്ടാത്ത പല പോസുകളും നമ്മുടെ ബാബുവിന്റെ കയ്യില് ഇപ്പോഴും ഭദ്രമായി ഉണ്ട്.പല സമയത്തും സ്റ്റുഡിയോക്കരുടെയും , ബാബുവിന്റേയും ക്യാമറകള് തമ്മില് കൊമ്പുകോര്ത്തു.’ അവരെക്കൂടെ ഫോട്ടോ എടുക്കാന് ഒന്നു സമ്മതിക്കടാ...കാശു കൊടുത്തു ചെയ്യിക്കണതല്ലെ ? ‘ എന്ന കല്യാണചെക്കന്റെ അഭ്യര്ഥന ‘ പിന്നേ, ഞാന് കുറെ മാറും, എടാ ലവന്മാര്ക്ക് എന്റെ ‘കേനണ്’ കണ്ടീട്ട് അസൂയയാടാ...അത്ര പിടിച്ചിട്ടില്ല..ജെലസി..നതിങ്ങ് എല്-സ് ! “ എന്നു പറഞ്ഞ് കൂളായി ഗഡി തള്ളീക്കളഞ്ഞു. അങ്ങനെ ബാബു ക്യമറ ക്ലിക് ചെയ്യാതെ റെസ്റ്റ് എടുക്കുന്ന സമയങ്ങളില് സ്റ്റുഡിയോക്കാര്ക്ക് അവരുടെ പണി ചെയ്യേണ്ടി വന്നു! എത്ര തല്ല് കിട്ടിയാലും താങ്ങാന് കഴിയുന്ന പരുവത്തിലുള്ള ലവന്റെ ശരീരം കൊണ്ട്മാത്രമാവും അവരവനെ കൈ’ വെക്കാതിരുന്നത്...അതോ ഇനി എന്റെ ‘ബോഡി’ കണ്ടിട്ടോ ?!!
ദക്ഷിണ കൊടുക്കല് -വാങ്ങല് ചടങ്ങുകള്ക്ക് ശേഷം കല്യണചക്കനും വീട്ടാരും ‘സമ്മാനങ്ങള്’ കിട്ട്യാ വാങ്ങാനായി ഒരു വല്യ പെട്ടിയുമായി കല്യാണമണ്ഡ്പം ലക്ഷ്യമാക്കി ഇറങ്ങി. 'സൈസും , സ്റ്റാറ്റസും' പരിഗണിച്ച് ഞങ്ങള് രണ്ടാള്ക്കും കല്യാണഓട്ടത്തിന് ഒരു ഡെഡികേറ്റഡ് കാര് ദുബായില് വച്ചേ ലവന് ഓഫര് ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ' ദേ കിടക്കണ ‘ഇന്റിക്ക നിങ്ങള്ക്കു വേണ്ടി പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാ..അതില്ക്കേറിപോരേ..’ എന്നു പറഞ്ഞ് അവന് അവന്റെ പെണ്ണിനെക്കെട്ടാന് വേറെ കാറില്ക്കേറി സ്കൂട്ടായീ. ഞങ്ങള് റിലാക്സ്ഡായി കുറച്ചു നേരംകൂടി അവടെത്തന്നെ ഇരുന്നു.പക്ഷെ അമ്മാവന് പിന്നേം പണി തന്നു,’ നിങ്ങള് കേറിക്കോളൂ , ലേറ്റാക്കണ്ടായെന്നും പറഞ്ഞ് അങ്ങേര് ഞങ്ങളെ കാറില്കേറ്റി മെയിന് റോഡില്കൊണ്ടോയി ഒരു ടൂറിസ്റ്റ് ബസ്സില് കേറ്റി വിട്ടു. കല്യാണവീടായതു കൊണ്ടും , അമ്മാവനായതു കൊണ്ടൂം , തനി സ്വഭാവം ‘ ‘ഹിഡന്’ ഫോര്മാറ്റിലാക്കി മിണ്ടാപ്രാണികളെപ്പോലെ ഞങ്ങള് ബസ്സില്ക്കേറി. തലെദിവസം തന്നെ കല്യാണം മുടങ്ങിയ പെണ്ണിനെപ്പോലെ ‘ കേനണ്’ ക്യാമറയും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് “ ഡിസ്-ഗസ്റ്റിങ്ങ് ഡാ” എന്നും പറഞ്ഞ് പാവം ബാബു വിന്റോസീറ്റില് തളര്ന്നുകിടന്നു...അടുത്ത് ഞാനും. ഏറ്റവും പുറകിലെ സീറ്റില് നിന്നും കലാഭവന് മണിയുടെ “ നാടന് ക്ലാസ്സിക്കുകള് ‘ ഉയര്ന്നുകേള്ക്കാമായിരുന്നു...മണ്ഡപത്തിലെത്തും വരെ.
അങ്ങനെ വഴിയിലെ പേട്രോള് പമ്പുകള് വിസിറ്റ് ചെയ്തും തെറ്റിയ വഴി രണ്ടു പ്രാവശ്യം തിരിച്ചു വന്നും ഞങ്ങളുടെ മിടുമിടുക്കനായ’ ഡ്രൈവര് അവസാനം വണ്ടി കല്യാണമണ്ഡപത്തിലെത്തിച്ചു. ക്യാമറക്കു നഷ്ടമായ ധന്യമായ നിമിഷങ്ങളെയോര്ത്ത് , ബാബുവും ഞാനും ഓടിയെത്തിയെപ്പോഴേക്കും ‘കെട്ട്’ കഴിഞ് ഞിരുന്നു....ഭാഗ്യം, സദ്യ തുടങ്ങിയിട്ടില്ല്യ. അപ്പൊഴാണ് കല്യാണപ്പെണ്ണിന്റെ ടീമിലെ ആ ഉണ്ടക്കണ്ണി കൊച്ചിനെ കാണുന്നത്...ഒരു ചെറിയ ഇന്-വെസ്റ്റിഗേഷനില് നിന്നും ഞെട്ടിക്കുന്ന ആ സത്യം ഞങ്ങള് അറിഞ്ഞു...അടുത്തയാഴ്ച ആ ക്ടാവിന്റെ കല്യാണനിശ്ചയമാണത്രെ!..ബെസ്റ്റ്...അതു പിന്നെ അങ്ങിനെയേ വരൂ...എനിക്കറിയാര്ന്നൂ..!
എന്തായാലും ചെക്കന്റേയും ഒന്നരക്കിലോ സ്വര്ണ്ണത്തിന്റെ ഭാരവുമയി നില്ക്കുന്ന കല്യാണപെണ്ണിന്റേയും കൂടെ ഒരു ഫോട്ടോ സെഷനും കഴിഞ്ഞ് സദ്യ നടക്കുന്ന ഹോളിലേക്ക് ഞങ്ങള് തെറിച്ചു. ജൂബ്ബായും, ജീന്സും കൂളിങ്ഗ്ന് ഗ്ലാസും , പിന്നെ ക്യാമറയും തൂക്കിയുള്ള നമ്മടെ ബാബുവിന്റെ ഗാംഭീര്യം കണ്ട് ‘ ഇവനേതോ വല്യ പുള്ളിയാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തിരുന്ന ഒരു വല്യമ്മ ലവനെ ബഹുമാനിക്കണതു കണ്ട് ചിരിക്കാതിരിക്കാന് ഞാനൊരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടി.ഇലയില് ഒരോ കറികളും വിളമ്പുമ്പോള് “ ഇതെന്താ ആന്റി,.ഇതാണോ അവിയല് ?.. ഇതെന്താ ഇങനെ ? “ എന്നൊക്കെ ആ സ്ത്രീയോട് നമ്മടേ ബാബു ചോദിക്കണത് കേട്ട് ഞാന് അന്തം വിട്ടിരുന്നു!പിന്നെ ലവനെ ശരിക്കും അറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് “ ബാബൂ, നീ ഉഗ്രനാടാ! “ എന്നു മനസ്സില്പ്പറഞ്ഞ് ഞാന് വീണ്ടും എന്റെ ഇലയിലേക്കു കോണ്സണ്ട്രേറ്റ് ചെയ്തു. കാറിന്റെ ‘ വൈപ്പര്’ വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നതു പോലെ എന്റെ ഇലയുടെ ഒരറ്റം മുതല് മറ്റേ അറ്റം വരെ ക്ലീനായിക്കൊണ്ടിരുന്നു.ബാബുവാണെങ്കിലോ , ഒന്നും അറിയാത്തവന് ചെസ്സ് കളിക്കുമ്പോലെ ഒരോ കറികളേയും സംശയത്തോടെ എടുത്ത് പതുക്കെ പതുക്കെ കഴിക്ക്യയിരുന്നു. കറികള് തീര്ന്ന് റീഫില്ല് ചെയ്യുന്ന ഗ്യാപ്പില് ഞാനൊന്ന് തലയുയര്ത്തി നോക്കിയപ്പോള്, “ ദേ അങ്ങോട്ടു നോക്ക്യേ , ആ കുട്ടി് കഴിക്കണ കണ്ടോ ? അതുപോലെ എല്ലാം എടുത്ത് അങ്ങട് കഴിക്കൂ മോനെ “ എന്നും പറഞ്ഞ് എന്റെ ഇല ചൂണ്ടീക്കാട്ടി ‘പരിഷ്കാരി’ബാബൂനെ പ്രൊത്സാഹിപ്പിക്ക്യാണ് ആ തള്ള! ഞാന് ബാബുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്...റേഞ്ച് റോവറില് പോണ അറബി അപ്പുറത്ത് നിസ്സാന് സണ്ണിയില് പോണ മലബാറിയെ നോക്കുമ്പോലേ ലവന് എന്റെ തീറ്റ നോക്കി “ ഓ..ഹൊവ് സേഡ് !” എന്നു പറഞ്ഞു...ആ അഭിനയപ്രതിഭ!
എന്നിട്ട്.......!
( ഞാനിവിടെ ഈ കഥക്ക് ഇടയ്ക്ക് കര്ട്ടനിടുന്നു...നമ്മുടെ ബ്ലോഗ് വായിച്ചിട്ട് ‘ബാബു നാട്ടീന്ന് വിളിച്ചുരുന്നു....”വന്നിട്ട് കാണിച്ചു തരാമെന്ന് !”...ലവന് നാട്ടിലാണെന്ന ധൈര്യത്തിലാ , ഇത് മുഴുവന് എഴുതിക്കൂട്ടിയത്.
ഏയ് ,ഒന്നുമുണ്ടായിട്ടല്ലാ...സ്നേഹം കൊണ്ടാ ! )
Wednesday, December 30, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
നന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDeleteകേട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോഴെങ്കിലും എത്താന് പറ്റ്യല്ലോ. ഭാഗ്യം. കൊള്ളാം മാഷെ.
ReplyDeleteപുതുവത്സരാസംസകള്.
ഹഹ..ഇനീം പോരട്ടെ
ReplyDeleteഗോപാ.........ഗഡിയെ നിങ്ങള് കലക്കുന്നുണ്ട് . ഇഷ്ട... ഇതെല്ലം എവിടെനിന്ന് ഒപ്പിക്കുന്നു???!!!!
ReplyDeleteനല്ല എഴുത്....”കാറിന്റെ ‘ വൈപ്പര്’ വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നതു പോലെ എന്റെ ഇലയുടെ ഒരറ്റം മുതല് മറ്റേ അറ്റം വരെ ക്ലീനായിക്കൊണ്ടിരുന്നു“ - കിഡു....
ReplyDelete